Mjalti nuk është një artikull nga qilari që shqetësohemi se do të skadojë ose do të marrë myk.
“Njerëzit thonë gjithmonë se mjalti është ushqimi i vetëm që zgjat përgjithmonë”, thotë Marina Marchese, themeluese e Shoqatës Amerikane të Provës së Mjaltit dhe bashkautore e “Honey for Dummies”.
Realiteti, thotë ai, është pak më i komplikuar. Por nëse ruhet siç duhet, mjalti mund të zgjasë mjaft gjatë.
“Megjithatë, mjalti nuk është si vera që bëhet më e mirë me kalimin e moshës”, tha ajo.
Si të ruani mjaltin?
Pavarësisht nëse është mjaltë e papërpunuar ose e trajtuar me nxehtësi, nëse ruhet në një enë me kapak dhe nuk i shtohet ujë (qoftë nga dora e njeriut ose lagështia në ajër), nuk do të prishet.
Mjalti përbëhet nga rreth 80 për qind sheqer (një përzierje e fruktozës dhe glukozës) dhe 17 për qind ujë. Tre për qind e mbetur është një përzierje e vitaminave, mineraleve, enzimave, polenit dhe komponimeve të shijes.
Falë përmbajtjes së ulët të ujit, mjalti nuk do të prishet në kuptimin tradicional, që do të thotë se myku ose bakteret e rrezikshme nuk do të rriten në një kavanoz me mjaltë. Edhe nëse ruhet siç duhet, aroma dhe shija e tij mund të fillojnë të zbehen me kalimin e moshës, por nëse nuk jeni një shijues profesionist i mjaltit, mund të mos e vini re.
“Konsumatori mesatar nuk do ta vinte re ndryshimin, por unë e vura re”, thotë Marchese.
Sipas saj, ruajtja e mjaltit është mjaft e thjeshtë. Sigurohuni që kapaku të jetë i mbyllur mirë dhe lëreni në raft në temperaturën e dhomës. Mbani parasysh ndryshimet e temperaturës që mund të nxisin procesin e kristalizimit.
Edhe pse mjalti është i vështirë për t’u prishur, nuk është i pamundur. Nëse mjalti është ruajtur pa kapak ose i është shtuar ujë, ka mundësi që mjalti të fermentohet ose të formohet ndonjë myk në të. Nëse shihni flluska ose myk në të, hidheni.