Aleksandr Panov, i cili jeton në Avdiivka, një nga qytetet më afër linjës së kontaktit midis separatistëve pro-rusë dhe ushtrisë ukrainase në rajonin Donbas të Ukrainës nuk dëshiron të largohet nga shtëpia e tij, kulmi i së cilës është rrëzuar për shkak të luftimeve.
Në një prononcim për Anadolu Agency (AA), duke rikujtuar se përleshjet mes palëve filluan më 26 maj 2014, Panov tha se bombat e para në rajonin ku jeton kanë rënë në muajin qershor.
Ai tregoi se shumë herë iu kanë thyer dritaret dhe se janë mësuar me zërat e armëve, duke shtuar se kanë mbetur vetëm 4 persona që jetojnë në këtë rajon.
80-vjeçari Panov tha se një pjesë e kulmit të shtëpisë së tij është dëmtuar për shkak të bombave të separatistëve pro-rusë në janar të vitit 2017 ndërsa një javë më vonë kulmi i është shkatërruar plotësisht.
Ai e ka mbyllur kulmin e shtëpisë së tij me çadrën e siguruar nga shteti. Ai thotë se dimrit, shtëpia e tij është shumë ftohtë dhe për këtë shkak është detyruar që 24 orë të ndezë sobën me qymyr.
– “Nuk dua luftë. Nuk jam ushtar, jam bujk”
Panov tha se në periudhën e fundit nuk ka shumë përleshje dhe se situata tani është normale. Ai ka qenë mësues në një shkollë në rajon, por tani ka dalë në pension dhe që 5 vite nuk punon.
Panov, i cili është me origjinë nga Siberia tha se ka ardhur pas Luftës së Dytë Botërore për të zhvilluar rajonin e Donbasit të shkatërruar nga lufta. “Këtë shtëpi e bleva në vitin 2005 dhe që atëherë jetoj këtu”, tha ai.
Ai thotë se nuk e dinë vallë do të ketë luftë ose jo. “Nuk dua luftë. Nuk jam ushtar, jam bujk”, shtoi ai.
Panov ka qenë ushtar në vitet 1961-1964 në Gjermaninë Lindore ndërsa më pas ka kuptuar se të qenët ushtarë nuk është për atë. Ai tha se të dy fëmijët e tij jetojnë në qytetin Donetsk të kontrolluar nga separatistët ndërsa për shkak të kufizimeve logjistike dhe vështirësive vetëm 3 herë në vit bisedon me ata në telefon.
Tërheq vëmendjen se Panov, një dhomë i të cilit është mbushur me libra, ndan shumë kohë për leximin e librave në një rajon të tillë të rrezikshëm.
