Aida Coroviq, aktiviste e paqes në Serbi, historiane e artit dhe psikologe e së ardhmes, kritike e ashpër e të gjitha regjimeve nacionaliste dhe kriminale, foli për “Slobodna Bosnia” për atë që i parapriu incidentit në kryeqytetin e Serbisë, kur ajo dhe kolegu i saj hodhën vezë në një murale të krimineli i luftës Ratko Mlladiq, pas së cilës ajo u dënua menjëherë me gjobë, e më pas me burg.
Ajo ka treguar se nga çfarë ka më shumë frikë regjimi i Aleksandër Vuçiqit, cila është lidhja mes politikës, kishës dhe shërbimeve sekrete dhe komentoi ngjarjet në Nju Jork, në prag të miratimit të Rezolutës për gjenocidin në Srebrenicë.
Sipas Coroviq është e rëndë kur mendohet se pushtetet e kaluara dhe ky aktual në Serbi fshihen pas krimeve që kanë bërë në luftra, madje sipas saj ata kriminelë sot janë përkrah pushtetit dhe vepra e tyre ngritët lart e duartrokitet.
“Këta njerëz nuk janë gati për pranim të krimit ose kërkimfalje, ata janë kriminelë, hajdutë. Kjo është gjëja më e keqe që mund të thuhet për një njeri. Janë Aleksandar Vuçiq dhe Ivica Daçiq, pa përmendur Vojisllav Sheshel. Është një ushtri e tërë personash të panjohur nga strukturat e sigurisë, emrat dhe fytyrat e të cilëve nuk ua dimë, por që në fakt ishin kontraktorët kryesorë. Ata njerëz në vitet ’90 grabitin, përdhunojnë, vrasin pa mëshirë, ose nëse nuk marrin pjesë drejtpërdrejt në të, qëndrojnë pas, bekojnë, qëndrojnë si audiencë anash dhe duartrokasin, thonë – “Më shumë, më shumë, nxitoni, ndjehuni të lirë…”!”, tha ajo.
Coroviq thotë se ne krejt këtë Serbia ka një ndihmë të madhe dhe të përzemërt edhe nga Kisha Ortodokse Serbe.
“Kisha ishte praktikisht një mbështetës kyç i autoriteteve serbe në atë kohë. Intelektualët serbë të mbledhur në SANA dhe SPC janë dy shtyllat kyçe mbi të cilat Sllobodan Millosheviqi ndërtoi pushtetin e tij. Gjithçka që bënë atëherë, e bëjnë tani”, ka thënë ajo.
Megjithatë sipas aktivistes serbe, Kisha Ortodokse tani ka degraduar edhe më shumë.
“Të mos harrojmë, patriarku është i afërm i Aleksandër Vuçiqit, Kisha Ortodokse Serbe merr përvetësime të mëdha nga shteti. Kur shikon flotën kishës, mendon se je përballë një bande mafioze si në filma. Se disa mafia u mblodhën për të ndarë plaçkën. Një ditë më parë u lajmërua se po shesin metra katrorë të mëdhenj, ndërtesa, këto janë disa shifra të mëdha. E kemi fjalën për një grup mafioz, pa folur për skandale të ndryshme, kurvëri, shthurje në radhët e tij, deri në pompime nacionaliste e profashiste. Kisha është shtet brenda shtetit. Është krijuar foleja e gjarpërinjve, në të cilën janë politikanët dhe vet kisha. Natyrisht, në Kishën Ortodokse Serbe ka njerëz që kanë pikëpamje të ndryshme, pajtuese, por ata kanë probleme të mëdha për shkak të kësaj”.
E përvec Kishës, sipas aktivists dukhet pasur parasysh rrezikun që vjen nga Vuçiq, sepse sipas saj para së gjithash, ai është nxënësi më i mirë i Sheshelit, shkruan Gazeta Express.“Shesheli është babai i tij politik. Ai i vodhi disa lëvizje Millosheviqit. Ai në fakt po përpiqet të kopjojë Gjingjiqin dhe të tregohet si burrë shteti evropian. Vuçiq dëshiron të jetë ai që kërkon, që të gëzohet dhe të vishet. Dhe në këtë kuptim, Millosheviqi është mentori i tij. Kur bëhet fjalë për Zoran Gjinxhiqin, reputacionin në botë, elokuencën dhe edukimin, marrëdhëniet e mira me Evropën. Në këtë kuptim, ai duhet të jetë si Xhingjiq. Por Vuçiq nuk i ka ato kapacitete. Ai është një merimangë komplekse e varfër. Një ditë do të na vijë turp se kush e udhëhoqi vendin tonë dhe sa pak na u desh për ta rrëzuar atë. Ai është thjesht frikacak. Po ju kujtoj se Vuçiq nuk ka hyrë asnjëherë në dialog verbal me asnjë nga kundërshtarët e tij politikë. Ju shihni një lepur të varfër, të kompleksuar, i cili është i pakënaqur me veten, i pabazuar në gjithçka që bën” përfundon ajo.