Shkruan: Fadil Pushkolli
Në diplomaci, çdo veprim ka peshën e vet simbolike dhe praktike. Pezullimi i përkohshëm i Dialogut Strategjik Kosovë–SHBA nuk duhet interpretuar si ftohje apo prishje e raporteve, por si një instrument diplomatik që sinjalizon nevojën për rishikim të qasjeve dhe përforcim të koordinimit.
Së pari, marrëdhëniet Kosovë–SHBA nuk janë të zakonshme. Ato nuk lindën nga interesa të përkohshme, por nga një partneritet strategjik i ndërtuar mbi ndërhyrjen e vitit 1999, njohjen e pavarësisë dhe mbështetjen e vazhdueshme për konsolidimin e shtetit. Ky është kapital diplomatik i paçmuar, i cili nuk zhbëhet nga një pauzë teknike.
Së dyti, pezullimi është mesazh politik. Ai pasqyron pakënaqësi në nivele të caktuara – shpesh të lidhura me procesin e dialogut me Serbinë, ritmin e reformave të brendshme, apo koordinimin në politikën e jashtme. Por ky është një mekanizëm presioni, jo një akt shkëputjeje. Në praktikën diplomatike, aleatët e fortë përdorin shpesh forma të tilla për të dhënë sinjale, pa cenuar thelbin e partneritetit.
Së treti, pezullimi duhet parë si mundësi. Për Kosovën, ky është moment reflektimi mbi mënyrën se si përfaqësohen interesat shtetërore në tryezat ndërkombëtare dhe mbi nevojën për ta forcuar ligjësinë e brendshme si bazë e legjitimitetit të jashtëm. Për SHBA-të, ky është një instrument për të rikujtuar se partneriteti strategjik nuk është i pakushtëzuar, por kërkon përafrim dhe koordinim të vazhdueshëm.
Në fund, leximi diplomatik është i qartë: pezullimi nuk është këputje e urës, por sinjal që ura ka nevojë për mirëmbajtje. Aleanca Kosovë–SHBA ka kaluar sfida shumë më të mëdha dhe gjithmonë është rikthyer në trajektoren e saj natyrore. Roli i diplomacisë kosovare është ta kuptojë këtë moment jo si krizë, por si mundësi për thellim të partneritetit.
