Autoritetet greke këmbëngulin se kanë “prova të pamjaftueshme” se qytetarët e saj kanë kryer krime gjatë luftimeve në Bosnje. Në të njëjtën kohë, të ashtuquajturit vullnetarë vazhdojnë të mburren për praninë e tyre në luftë.
Deri më sot, asnjë rast në lidhje me krimet e mundshme të kryera nga të ashtuquajturit vullnetarë gjatë luftës në Bosnje nuk ka arritur në një gjykatë në Greqi, pavarësisht thirrjeve të vazhdueshme për veprim.
Autoritetet greke këmbëngulin se nuk kanë prova të mjaftueshme, por informacioni nuk është i vështirë të arrihet.
Një numër i madh grekësh ende mburren se kanë mbetur të pandëshkuar për praninë e tyre në Srebrenicë dhe skena të tjera të krimeve të luftës.
Hikmet Karçiç, një studiues i gjenocidit dhe holokaustit me bazë në Sarajevë, thotë: “Grekët sigurisht që morën pjesë në gjenocid në një farë mënyre, ndoshta gjatë ndarjes së burrave nga familjet e tyre ose gjatë dëbimeve.
Asnjë vullnetar i vetëm grek nuk është shpallur fajtor për pjesëmarrje në krimet e luftës në Bosnje. Vullnetarët grekë sot janë njerëz të lirë dhe mbrohen nga shteti grek”.
Aktivistët dorëzuan grumbuj dokumentash dhe fotografish në lidhje me krime të mundshme, por më kot.
Garda vullnetare greke
Pas shpërthimit të luftës në Bosnje në vitin 1992, vullnetarë ndërkombëtarë të nacionaliteteve të ndryshme të motivuar nga arsye financiare, fetare dhe politike iu bashkuan forcave serbe.
Pas kontigjentit rus, vullnetarët grekë u bënë një nga grupet më të mëdha të huaja që u bashkuan me Ushtrinë e Republikës Srpska (VRS) dhe luftuan së bashku me kolegët e tyre të krishterë ortodoksë.
Ingeborg Beugel, një gazetar holandez me bazë në Greqi, i cili raportoi nga lufta në Bosnje, prodhoi dokumentarin “Rruga greke” në 2002 për mbështetjen e Greqisë për regjimin e udhëheqësit serb të luftës Slobodan Millosheviç dhe admirimin e hapur për kriminelët e luftës.
Numri i saktë i forcave paraushtarake greke në Bosnje mbetet i panjohur. Vlerësimet variojnë nga 150 në 300 ushtarë.