Presidenti rus Vladimir Putin shpesh flet për politikën e jashtme. Muajin e kaluar, në takimin vjetor të klubit Valdai, Putin foli për disa orë për punët e jashtm, dhe së fundi dha një intervistë të gjerë për TV Rusia, në të cilën foli për Ukrainën, Bjellorusinë, NATO-n dhe Shtetet e Bashkuara, transmeton Kosova Post.
Dalja e tij më 18 nëntor në takimin e Ministrisë së Punëve të Jashtme ruse rezultoi në një fjalim publik dhe disa diskutime private, të cilat, natyrisht, mbetën konfidenciale, shkruan Dmitry Trenin, drejtor i Qendrës Carnegie në Moskë.
Trenin thekson se fjalimi i tij ishte mjaft i shkurtër, por ai paraqiti disa pika të reja të rëndësishme. Pasazhi më interesant dhe intrigues kishte të bënte me kundërshtarët rusë: Shtetet e Bashkuara, aleatët e saj në NATO dhe klientët si Ukraina.
“Paralajmërimet tona të fundit kanë pasur një efekt: tensionet kanë lindur gjithsesi,” u tha Putin zyrtarëve të mbledhur. “Është e rëndësishme që ata të qëndrojnë në këtë gjendje për aq kohë sa të jetë e mundur, në mënyrë që të mos u shkojë mendja të organizojnë një konflikti, ne nuk kemi nevojë për një konflikt të ri”, shtoi ai.
Sipas Treninit, Putini nuk donte të thoshte paralajmërime diplomatike. Diplomacia është de facto e paralizuar në marrëdhëniet e Rusisë me Ukrainën, NATO-n, fuqitë kryesore të Bashkimit Evropian si Gjermania dhe Franca, si dhe me Shtetet e Bashkuara për sa i përket Ukrainës.
Në këtë pikë, Kremlini e ka shlyer plotësisht presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky si partner në negociata.
Në vend të kësaj, paralajmërimet që presidenti rus ndoshta do të thoshte ishin aktivitetet e ushtrisë ruse, thotë Trenin.
Ai kujton se Ministria ruse e Mbrojtjes mbajti një stërvitje të madhe në fillim të vitit, e cila përfshinte përqendrimin e forcave të konsiderueshme në të gjithë gjatësinë e kufirit me Ukrainën: në veri, lindje dhe jug. Lëvizjet e trupave ruse dukeshin qartë dhe mbanin mesazhin e frikshëm se kjo mund të mos ishte një stërvitje.
Dmitry Kozak, një ekspert për Donbasin dhe marrëdhëniet me Kievin, përsëriti paralajmërimin e mëparshëm të Putinit se përpjekja e Ukrainës për të rimarrë rajonet e shkëputura të Donetskut dhe Luhanskut – si aventura e presidentit të atëhershëm gjeorgjian Mikheil Saakashvili në Osetinë e Jugut në 2008 – do të nënkuptonte fundin e tanishëm të shteti ukrainas.
Në të vërtetë, amerikanët i morën seriozisht stërvitjet. Gjenerali Mark Millie, President i Shefave të Përbashkët të Shtabit të Shteteve të Bashkuara, mori pjesë në konsultime të drejtpërdrejta me gjeneralin Valery Gerasimov, shefin e Shtabit të Përgjithshëm të Rusisë.
Më në fund, presidenti amerikan Joe Biden e ftoi Vladimir Putinin në një takim në Gjenevë, i cili rezultoi në vazhdimin e negociatave SHBA-Rusi për stabilitetin strategjik.
Megjithatë, nuk ka pasur asnjë de-përshkallëzim në lidhje me Ukrainën, rajonin e Detit të Zi dhe, më gjerë, Evropën Lindore.
Gjatë verës, një shkatërrues detar britanik sfidoi Rusinë duke lundruar nëpër ujërat territoriale pranë Krimesë dhe Ukraina miratoi një ligj që u mohon rusëve etnikë statusin e një komuniteti indigjen dhe u përgatit të miratojë një ligj tjetër që Moska tha se do të ishte zyrtarisht ekuivalent me largimin nga Kievi, nga Minsk.
Në Donbas, ukrainasit përdorën dronë të prodhuar nga Turqia për të goditur forcat pro-ruse; NATO ka rritur ndjeshëm praninë dhe aktivitetin e saj në Detin e Zi; dhe bombarduesit strategjikë amerikanë fluturuan në misione deri në 20 kilometra nga kufiri rus. Sipas Putinit rënia e çmimit të gazit në Evropë ka ngritur akuza të rënda ndaj Rusisë si shkaktare.
Edhe për krizën e emigrantëve në kufirin polak, pjesë e planit të liderit bjellorus Aleksandër Lukashenko për të ndëshkuar BE-në dhe për të detyruar liderët e saj të dialogojnë me të, Kremlini është drejtpërdrejt fajtor.
Ajo që disa në Moskë e quajtën “fryma e Gjenevës” është zhdukur pothuajse.
Nuk është se Rusia nuk ka bërë asgjë për t’iu përgjigjur kundërshtarëve të saj. Rusia ka lejuar gjysmë milioni qytetarë të saj të sapo fituar në Donbas të votojnë në zgjedhjet e shtatorit për Dumën e Shtetit; i bëri produktet Donbass të disponueshme në Rusi; dhe ndaloi dërgesat e qymyrit në Ukrainë.
Si presidenti Putin ashtu edhe ish-presidenti Dmitry Medvedev, i cili tani shërben si nënkryetar i Këshillit të Sigurimit të Rusisë, kanë botuar artikuj të gjatë në të cilët kritikuan ashpër politikat e autoriteteve ukrainase dhe në thelb arritën në përfundimin se nuk kishte kuptim të bisedohej me Kievin.
Në këtë kontekst, raportet janë shfaqur në Shtetet e Bashkuara që sugjerojnë se Rusia po ri-akumulon forcat e saj në kufi dhe ka të ngjarë të përgatitet për të pushtuar Ukrainën.
Tani për tani, frika e luftës në Ukrainë është e përhapur. Sekretari amerikan i Shtetit Anthony Blinken paralajmëroi Kremlinin që të mos përpiqet të përsërisë atë që bëri në vitin 2014, në mënyrë që të mos pendohet. Në fakt, aksionet janë shumë më të larta sot se sa ishin shtatë ose më shumë vite më parë.
Në vitin 2014, pasi mori një mandat nga parlamenti rus për të përdorur forcën ushtarake “në Ukrainë”, Putin e kufizoi përdorimin e saj aktual në Krime, plus, në formë të fshehtë, Donbas. Herën tjetër, siç sugjerojnë fjalët e Putinit, shtrirja gjeografike e veprimit ushtarak rus, nëse urdhërohet nga komandanti i përgjithshëm rus, ndoshta do të jetë shumë më i gjerë, shkruan Danas.Ata që spekulojnë në çfarë forme mund të jetë, nuk duhet të shikojnë precedentët e vjetër.sh.o./Kosova Post/