Ish-gjyqtarja në Gjykatën Kushtetuese, Gjylieta Mushkolaj vlerëson se nënshkrimi i marrëveshjes për aneksin e zbatimit nuk ishte i domodoshëm në Ohër.
Kjo pasi sipas saj, pajtimi në mënyrë shprehimore e bën atë juridikisht të obligueshme.
“Nënshkrimi është i rëndësishëm po nuk është i domosdoshëm në këtë moment meqenëse për ta bërë këtë marrëveshje juridikisht dhe ndërkombëtarisht të obligueshme, është e obligueshme sepse Bashkimi Evropian i cili ishte përcaktuar me rezolutën e OKB-së e ka punuar këtë marrëveshje, ju ka dorëzuar palëve dhe ato në mënyrë shprehimore e kanë pranuar këtë marrëveshje para ndërmjetësve të BE-së”, ka deklaruar Mushkolaj në ResPublika në Tëvë 1.
“Kështu që kur palët në mënyrë shprehimore pajtohen për këtë dokument, kjo do të thotë se ky dokument është juridikisht i obligueshëm për t’u zbatuar madje këtu parashikohen gjithashtu edhe sanksionet në rast të mosrespektimit”, tha ajo.
Duke folur për marrëveshjen e vitit 2013 tha se ajo edhe pse ishte nënshkruar, Gjykata Kushtetuese e Serbisë e kishte rrëzuar duke konsideruar se nuk ishte fare marrëveshje ndërkombëtare.
“Beogradi e ka nënshkruar marrëveshjen e 2013, mirëpo asnjëherë nuk e ka ratifikuar dhe përveç mosratifikimit, ajo marrëveshje ka qenë e paraqitur vetëm si raport i punës nga ana e Daçiqit. Ajo marrëveshje është dërguar edhe në Gjykatën Kushtetuese të Serbisë dhe ajo ka refuzuar ta shqyrtojë sepse sipas saj, ajo fare nuk ishte marrëveshje ndërkombëtare përkundër nënshkrimit”.
“Kjo do të thotë se nënshkrimi nuk është gjithmonë më i rëndësishmi, është ndoshta edhe fat që Serbia ka refuzuar ta nënshkruajë por edhe ta zbatojë sepse ajo vërtet ka pas problem tejet serioze. Jo vetëm probleme që ishin në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës, por kishte edhe elemente në kundërshtim me Koventën Evropiane për të Drejtat e Njeriut”, ka deklaruar Mushkolaj.